57

اندر فواید تنهایی

هیچ وقت فکرشم نمی کردم با اون همه وابستگی عاطفی به خونواده یه روز انقدر تنها باشم. تو این روزهای تنهایی که بدجور هم سرماخورده بودم به مثل هیچکی نبود آب دستم بده بیشتر پی بردم.

البته تعداد دوستام اینجا زیاد هستند ولی ندارم دوستی که باهاش خیلی رودربایستی نداشته باشم وقتی آدم مریضه از خودش و خونش غافل می شه و در کل اینجور وقتها من دو نفر و بیشتر نمی خوام یا مامانم یا همسر.

نمی دونم واقعا آدم می تونه با یه خارجی خیلی خیلی صمیمی بشه یا نه؟ من که تجربه اش رو ندارم چون آدم سختگیریم وقتیم که مریض می شم بدتر می شم. یه دوست دارم مال امریکای مرکزیه (کاستاریکا)  خیلی دختر با شعور و خوبیه و یکی از بهترین دوستهای منه. ولی من هرگز دوست ندارم خونش برم خیلی کارهای عجیبی می کنه میوه و سبزی رو نمی شوره با لباسش پاک می کنه. بارها شده حرف و به بهداشت و شستن سبزی و میوه کشیدم خیلی چیزها رو از منم بهتر می دونه ولی اصلا رعایت نمی کنه. خیلی خیلی مهربونه یعنی اگه می دونست من مریضم به زورم شده می اومد خونه مون ولی چه کنم که این جور موقع ها خیلی کم طاقتم. البته اینی که می گم فقط مختص اینا نیستها داریم دوستهای ایرانی که کارهای شگفت انگیز زیاد می کنند دوستی داریم که زن و شوهر هر دو دانشجوی دکترا هستند یکی اهل جنوب یکی شمال هر دو هم تو شهر بزرگ شدن تمام این مشکلات ذکر شده و با اونها هم داریم و یه مشکل بزرگتر که خودم بعد از شنیدن یه ماه طول کشید هضمش کنم. داستان از این قراره که ما هر وقت می رفتیم خونه اینا غدا ها یه بوی خیلی خیلی عجیبی می دادن من و همسر همیشه خودمون و با نون و سالاد سرگرم می کردیم و تا می شد از غذا ها نمی خوردیم یه روز این دوستمون ازمون یه سوال عجییب پرسید گفت ما هر وقت گوشت می خریم می زاریم یخچال بعد چند روز سبز می شه مال شما هم اینطوری میشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ 

شانس آوردیم تا حالا زنده موندیم. 

در نبود همسر کلی شگفتی آفریدم و به اعضای خونواده اضافه کردم.

آقا موشه: همیشه تو کارتونها شخصیت موشها رو دوست داشتم!