64

این روزا دارم سریال هانیکو رو می بینم و بیش از اندازه برام جالبه چه خاطراته خوبی رو برام زنده می کنه یادمه این سریال خیلی تاثیر مثبتی روم گذاشته بود. الانم همینطوره. چیزهایی مثل اتحاد خانواده، نوع دوستی، صداقت و درستی از ویژگی های بارز مردم ژاپنه همون چیزهایی که به پیشرفت این کشور کمک کرده. وقتی این سریال و می بینم دلم از اینهمه بی هویتی خودمون می سوزه هیچ وقت از کسی نشنیدم که بگه : باید شبیه یه خانم ایرانی رفتار کنی. انگار ما خودمون از خودمون هیچی نداریم هرچی بیشتر شبیه غربی ها رفتار کنیم تو چشم تریم. اون موقع ها که این سریال و می دیدم  فکر می کردم مامان هانیکو یه زن لوده و دست و پا چلفتیه ولی الان نظرم کاملا برعکسه و اون و یه زن باسیاست و با تدبیر می بینم که گاهی با لودگی به خواسته هاش می رسه و می تونه از بچه هاش حمایت کنه. 

این روزا بیشتر صبحا رو با همسر می رم کتابخونه زبان می خونم محیط کتابخونشون رو خیلی دوست دارم خیلی تمیز و کنار همه پنجره ها تراریوم کاکتوس گذاشتند.

همسر وقت بیشتری برام می زاره و تمام سعیش رو می کنه که من لبخند بزنم. منم تمام سعیم رو می کنم که از روزام نهایت استفاده رو بکنم. امیدوارم بتونم.

رمان چراغها رو من خاموش می کنم رو برای بار دوم خوندم. دوستش دارم.

من هر وقت راجع به هند با کسی صحیت می کردم شاید مخاطبم کمتر می تونست حرفهای من و راجع به چیزهایی که از نزدیک دیدم خوب درک کنه. فیلم زیبا و دیدنی outsourced  حق مطلب رو ادا کرده.